ਵਿਖਾਵੇ

ਦਿਵਾਲੀ ਦਾ ਦਿਨ । ਤਕਾਲਾਂ ਦਾ ਵੇਲਾ । ਹਰ ਸਾਲ ਵਾਂਗ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚਾਰ ਦੀਵਿਆਂ ਚ ਤੇਲ ਪਾ ਕੇ ਪਲੇਟ ਚ ਰੱਖ ਕੇ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਜਗਾ ਕੇ ਰੱਖ ਆਇਉ ਦਾ ਹੁਕਮ ਹੋਇਆ । ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇਕ ਗਰੀਬ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਪਾਠੀ ਸਿੰਘ ਸਾਹਬ ਕੁੱਟੀ ਜਾਣ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਕੋਲ ਖੜੇ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਅਖੇ ਗੁਰੁ ਘਰ ਚ ਚੋਰੀ । ਮੈਂ ਸਿੰਘ ਸਾਹਬ ਤੋਂ ਉਸ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਛੁਡਾਇਆ ਤੇ ਉਸ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਹੋਇਆ ? ਚੋਰੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਦੀਵਿਆਂ ਚੋਂ ਤੇਲ ਕੱਢੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ । ਸਿੰਘ ਸਾਹਬ ਬੋਲੇ । ਮੈਂ ਸਿੰਘ ਸਾਹਬ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੁਸੀਂ ਅੰਦਰ ਜਾਉ ਜੀ । ਮੁੰਡਾ ਡਰਿਆ ਤੇ ਸਹਿਮਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ । ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਅੰਦਰ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ ਪਾਠੀ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਗੁੱਸੇ ਚ ਮੈਨੂੰ ਖਾਹ ਜਾਣ ਵਾਂਗ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਫੇਰ ਮੈਂ ਉਸ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਦੀਵੇ ਜਗਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਦੀਵੇ ਜਗਵਾ ਕੇ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਏ । ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁਛਿਆ ਤੂੰ ਤੇਲ ਕੀ ਕਰਨਾ ਸੀ ? ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਰੋਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬਹੁਤ ਬਿਮਾਰ ਹੈ ਘਰ ਚ ਕੁਝ ਵੀ ਖਾਣ ਨੂੰ ਨਹੀਂ,ਸਬਜ਼ੀ ਮੰਡੀ ਚੋਂ ਸੁੱਟੀ ਹੋਈ ਸਬਜ਼ੀ ਲੈ ਆਇਆ ਸੀ ਘਰ ਚ ਤੇਲ ਵੀ ਨਈ ਏਸੇ ਕਰਕੇ ਦੀਵਿਆਂ ਚੋਂ ਤੇ ਉਹ ਰੋਣ ਲੱਗਾ । ਉਸ ਕੋਲ ਬੇਹੀ ਗੋਭੀ ਦਾ ਫੁੱਲ,ਦੋ ਤਿੰਨ ਗਲੇ ਸੜੇ ਆਲੂ ਗੰਡੇ ਗੰਦੇ ਜਿਹੇ ਲਿਫਾਫੇ ਚ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸੀ । ਤੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਕੀ ਕਰਦੇ ਨੇ…।? ਨਈਂ ਨੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ । ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਤੇ ਉਸਦਾ ਡਰ ਦੂਰ ਹੋਇਆ । ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਘਰ ਦੇ ਮੋੜ ਤੇ ਲੈ ਆਇਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਖੜਨ ਲਈ ਕਿਹਾ । ਇਕ ਲਿਫਾਫੇ ਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਮਠਿਆਈ ਤੇ ਫਲ ਕੁਛ ਪੁਰਾਣੇ ਕੱਪੜੇ ਰੋਟੀਆਂ ਤੇ ਕਾਫੀ ਸਾਰੀ ਸ਼ਬਜੀ ਤੇ ਇਕ ਸੌ ਦਾ ਨੋਟ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ । ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਚੋਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਕਦੇ ਵੀ ਖਾਸਕਰ ਧਰਮ ਸਥਾਨਾਂ ਤੇ ਮੈਂ ਘਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਵੇਲੇ ਤੱਕ ਵੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਘਰ ਨਹੀਂ ਵੜਿਆ ।
****