ਬੁੱਧੀਮਾਨ

ਇਕ ਵਿਗਿਆਨਕ ਨੇ ਇਕ ਸੈਮੀਨਾਰ ਕੀਤਾ । ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਵਿਸ਼ਾਲ ਇਕੱਠ ਹੋਇਆ । ਉਸ ਵਿਗਿਆਨਕ ਨੇ ਇਕ ਸਰਵੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਜਾਤ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਕਿੰਨੀ ਬੁੱਧੀ ਹੈ । ਉਸਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਸ ਭਾਰੀ ਇੱਕਠ ਚ ਇਕ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟਰ ਚਲਾਇਆ । ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ਲੇਡੀਜ਼ ਐਂਡ ਜੈਂਟਲਮੈਨ,ਫਸਟ ਆਫ ਆਲ,ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮਾਈਡ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ,ਇਹ ਮੇਰਾ ਨਿੱਜੀ ਸਰਵੇ ਹੈ ।”
“ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਬੁੱਧੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਬਾਰੇ ਏਨਾ ਹੀ ਜਾਣਦੇ ਨੇ ।”
ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਇਕ ਥੋੜੀ ਵੱਡੀ ਜੀਰੋ ਸਕਰੀਨ ਤੇ ਵਿਖਾਈ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ਬਾਣੀਆ(ਮਾਰਵਾੜੀ) ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਏਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਬਾਰੇ ਏਨਾ ਹੀ ਜਾਣਦੇ ਨੇ ।”
ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਇਕ ਹੋਰ ਵੱਡੀ ਜੀਰੋ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ਇਹ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਹੈ ਜਿਹੜੇ ਦੁਨੀਆ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਜਾਣਦੇ ਨੇ,ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਮਾਈਂਡ ਨਾ ਕਰਿਉ,ਇਹ ਮੇਰੀ ਬੇਨਤੀ ਹੈ,ਕਿਸੇ ਨੇ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਮਾਈਂਡ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਿਹਾ ਹੈ ।”
ਤਦੇ ਹੀ ਇਕ ਸਾਧਾਰਨ ਆਦਮੀ ਭੀੜ ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਸਟੇਜ ਤੇ ਆਇਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ
“ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਤੁਸੀਂ ਮਾਈਡ ਨਾ ਕਰਿਉ,ਦੁਨੀਆ ਬਹੁਤ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੈ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਬੁੱਧੀ ਬਹੁਤ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੈ,ਦੁਨੀਆ ਨਾ ਸਰਦਾਰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬਾਣੀਆ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਵਿਗਿਆਨਕ,ਆਪਾਂ ਸਭ ਅੰਦਾਜਾ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਆਂ,ਕੋਈ ਖੋਜ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ,ਦੁਨੀਆ ਬਹੁਤ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੈ,ਬੁੱਧੀ ਬਹੁਤ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੈ,ਇਸਦਾ ਜਾਤਪਾਤ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣ ਦੇਣ ਨਹੀਂ ।”
ਉਹ ਜਿਸ ਭੀੜ ਚੋਂ ਆਇਆ ਸੀ ਉਸੇ ਭੀੜ ਚ ਵਾਪਸ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਉਹ ਇਕ ਲੇਖਕ ਸੀ ।

****